000 | 01925nam a2200337 i 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
001 | 2056487 | ||
003 | CED061 | ||
005 | 20230415030828.0 | ||
007 | ta | ||
008 | 221107s2022 sp ||||e |||| 00| 1|spa d | ||
017 | _aM 17114-2022 | ||
020 | _a9788412551938 | ||
040 |
_aBPC _dCED061 |
||
080 |
_a821.521 _22015 |
||
100 | 1 |
_aMachida, Sonoko _d(1980-) _9101222 |
|
245 | 1 | 4 |
_aLas ballenas de 52 hercios _c/ Sonoko Machida ; traducción de Makiko Sese y Daniel Villa |
260 |
_aMadrid _b: Hermida Editores _c, 2022 |
||
300 |
_a236 p. _c; 22 cm |
||
490 | 1 |
_a(El jardín de Epicuro. Ficción _v; 141) |
|
520 | 3 | _aEsta conmovedora novela conta a historia dunha nova muller da que abusan os seus pais durante moitos anos, ata que finalmente os seus amigos axúdana a separarse da súa familia, curta todos os lazos e se muda a vivir a un pobo remoto de pescadores. A protagonista, Kiko, na súa nova vida atópase cun neno de 13 anos, que parece incapaz de falar e ao que a súa nai chama Mushi («bicho») e trátao coma se fose unha carga. Kiko ve nel a súa propia infancia infeliz… Para simbolizar o illamento dos nosos dous protagonistas, Sonoko Machida refírese ao canto dunha balea nunha frecuencia de 52 hercios, demasiado alta para ser escoitada por outras baleas. Afortunadamente, Kiko pode comunicarse con Itoshi: están na mesma frecuencia, como dúas baleas. Estréitanse os lazos, consólanse mutuamente e poden recuperar a fe na humanidade. | |
586 | _aPremio dos Libreiros de Xapón do 2021 (Japan Booksellers Awards 2021). | ||
655 | 7 |
_aNovela da vida cotiá _915244 |
|
655 | 4 |
_aNovela de la vida cotidiana _923626 |
|
690 |
_afic _943891 |
||
700 | 1 |
_aSese, Makiko _etrl _9101223 |
|
700 | 1 |
_aVilla, Daniel _etrl _9101224 |
|
740 | 0 | _aLas ballenas de cincuenta y dos hercios | |
830 | 0 |
_aEl jardín de Epicuro (Hermida) _pFicción _9101225 |
|
852 | _aCED061 |