Non, con Franco non se vivía mellor. El non creou a seguridade social nin ideou a rede de pantanos nin as vivendas de protección social. Non acabou co paro nin facilitou a transición á democracia. Non foi o protagonista de ningún “milagre económico”, senón o promotor dunha autarquía que sementou o desastre durante case dúas décadas de posguerra. Prometeu “ningún español sen pan” e “ningún fogar sen lume”, pero condenounos durante anos á fame e ao frío. Con Franco, a Facenda non eran todos. Tampouco a pensión de xubilación ou a prestación por desemprego foron logros seus. O xeneralísimo Non, con Franco non se vivía mellor. El non creou a seguridade social nin ideou a rede de pantanos nin as vivendas de protección social. Non acabou co paro nin facilitou a transición á democracia. Non foi o protagonista de ningún “milagre económico”, senón o promotor dunha autarquía que sementou o desastre durante case dúas décadas de posguerra. Prometeu “ningún español sen pan” e “ningún fogar sen lume”, pero condenounos durante anos á fame e ao frío. Con Franco, a Facenda non eran todos. Tampouco a pensión de xubilación ou a prestación por desemprego foron logros seus apoloxistas. Foi “simplemente, un xeneral de infantería”, de xenio escaso, que se graduou como alférez co número 251 de 312. Este ensaio expón a realidade de todas as “achegas” do ditador á evolución da economía desde a Guerra Civil ata a súa morte. De forma accesible e sosténdose en datos e testemuños reais, logra desenmascarar a propaganda do pasado e as loiadas do presente.